Picie na umór nie czyni z ciebie alkoholika. Oczywiście to bardzo ryzykowne stwierdzenie, ale bronią go statystyki. Wynika z nich, że osoby pijące z rzadka, ale duże ilości za jednym razem, w mniejszym stopniu popadają w uzależnienie niż osoby pijące mało, ale regularnie. Mało tego - szacuje się, że zaledwie 10% alkoholików to osoby spożywające regularnie duże ilości. Problem leży w regularności.

#2.

Mężczyźni ponad dwukrotnie bardziej podatni są na uzależnienie od alkoholu - piją zwykle więcej i częściej. Niemniej, przynajmniej przez pewien okres swojego życia, uzależnione od alkoholu będzie 8% kobiet i aż 17% mężczyzn. Niemal co piąty mężczyzna „skazany” jest na problemy wynikające z nadużywania alkoholu.

#3.

Skutki uzależnienia są tragiczne, ale wcale nie potrzeba ciężkiego nałogu, by doprowadzić do nieszczęścia. Obliczono, że na świecie średnio co 10 sekund ktoś ginie właśnie przez alkohol. Statystykę tworzą nie tylko wyniszczeni uzależnieni, ale też ofiary wypadków powodowanych przez pijanych kierowców, ofiary agresji oraz ofiary własnego zaburzonego osądu. W samej Rosji przez alkohol ginie rocznie pół miliona ludzi!

#4.

Wyciągnięcie z alkoholizmu osoby, która tego nie chce, jest praktycznie niemożliwe. Przymusowe terapie, wszywki - to tylko odroczenie chwili, kiedy alkoholik wróci do picia. Nadziei nie ma, można tylko pomóc „trwać”. W Amsterdamie wymyślono specyficzny sposób - płaci się piwem alkoholikom biorącym udział w programie za zbieranie śmieci. To dla nich jedyna szansa, by uczciwie zarobić na swoje potrzeby, bo żadna „normalna” praca przy takim stopniu uzależnienia nie wchodzi w grę.

#5.

Z badań wynika, że osoby uzależnione od alkoholu są w większym stopniu skłonne zapadać na różnego rodzaju choroby psychiczne. Alkohol zaburza wydzielanie dopaminy - nadużywanie go zaburza poczucie szczęścia, co prowadzi m.in. do depresji. Picie podnosi też poziom estrogenu, skutkując np. huśtawkami emocjonalnymi. Wreszcie samo nadużywanie alkoholu, pomijając skłonności genetyczne, często związane jest z określonymi problemami natury psychicznej.

#6.

„Zgon” i „urwany film” to pojęcia zwykle utożsamiane ze sobą, choć w rzeczywistości opisywać mogą dwie różne sytuacje. Pijana osoba może całkowicie stracić świadomość - ale wcale nie runąć pod stół i czekać na lepszy czas. Przeciwnie, zdarza się, że w jej zachowaniu wcale nie widać oznak „odpłynięcia”. Funkcjonuje - wydawałoby się - normalnie, tylko że „na autopilocie”, samemu później nic z tego nie pamiętając. Co z kolei wcale nie znaczy, że zapomniała - nie zapomniała, bo nie miała co zapomnieć. Zamroczony alkoholem umysł traci umiejętność zapisywania wspomnień.

#7.

Jest wiele, naprawdę wiele przeróżnych metod leczenia i pomocy alkoholikom - przy czym sporo z nich już na pierwszy rzut oka nie wydaje się sensowna. Dozowanie alkoholu, usprawiedliwianie, towarzyszenie, by nie pili samotnie; wreszcie prawdziwe terapie, m.in. farmakologiczne, izolacyjne. Wszystkie mają jeden punkt wspólny - g**** dają, jeśli uzależniony sam nie podejmie decyzji o tym, że chce przestać pić. Dopiero to daje szansę na ratunek. Szkoda tylko, że wiele osób zdaje sobie z tego sprawę zdecydowanie za późno…

Źródła: 1, 2, 3, 4