Maximilian1's absurdlog

W niektórych regionach kraju do kolacji wigilijnej podawane jest grzane wino. Tam, gdzie wzrastałem, ten zwyczaj nie był preferowany, ale, gdy tylko pozyskałem wiedzę o tym natychmiast zaanektowałem ten zwyczaj na potrzeby własnego Ogniska rodzinnego.

Jak wygląda przepis na rewelacyjnego grzańca?

Otóż i on:

Na początek należy zaopatrzyć się w dużą ilość wina.
Kadarka np. jest OK., ale może być również inne, w zależności od upodobania.

Wlewamy do wielkiego garnka jakieś dwie butelki. Do wina dodajemy kilka goździków, cynamon i dużo cukru (niezależnie od tego, czy wino jest słodkie, półsłodkie czy wytrawne). Następnie podgrzewamy całość.

Smakujemy po podgrzaniu i stwierdzamy głośno: Cholera, cały alkohol wyparował!

Dolewamy spirytusu lub wódki.

Smakujemy.

Kolejny komentarz: Brakuje cukru! Wsypujemy dobre pół kilograma.

Smakujemy. No nie, za słodkie!

Dolewamy kolejną butelkę wina.

Zapomniałem o pomarańczach!

Dodajemy pomarańcze (2-3) pokrojone w plastry.

Patrz cytrusy wyciągnęły cały alkohol. Dolewamy spirytusu lub wódki.

Przypominamy sobie o przyprawie do wina grzanego.

Dodajemy przyprawę.

Stwierdzamy, że przyprawy jest za dużo.

Dolewamy butelkę wina.

Stwierdzamy, że wino za bardzo się rozrzedziło.

Dolewamy spirytusu lub wódki.

Smakujemy.

Na stwierdzenie żony, że za dużo tego smakowania, reagujemy oburzeniem, że przecież My nie mówimy jej, jak smażyć karpia, więc powinna nam zaufać, jeśli chodzi o wino.

Dodajemy odrobinę kwasku cytrynowego.

Smakujemy.

Za kwaśne! Dolewamy butelkę wina.

Za słabe! Dolewamy spirytusu lub wódki.

Rozlewamy grzańca do dwóch garnków i dolewamy wina.

I tak można bez końca.

Oczywiście jest to konfabulacja z mojej strony takie sceny nigdy nie miały miejsca to nie jest zapis faktów, a tylko taki pomysł, który przyszedł mi do głowy, gdy zapomniałem o przyprawie (naprawiłem to natychmiast).

Jednakże jak ktoś chce, to może to wykorzystać.

All rigths free.